لذت عبادت
خدایا! نمی دونم چرا هر وقت میخام نماز بخونم و تو رو عبادت کنم، حال دعا و لذّت مناجات ازم گرفته میشه، بی حال و تنبل می شم و خواب آلودگی به سراغم میاد؟!
هر موقع تصمیم می گیرم که دیگه گناه نکنم و از گناهام توبه کنم و کسی باشم که دوسش داری، یه اشتباه دیگه مرتکب میشم و بین من و تو جدایی میندازه و توفیق توبه و راز و نیاز ازم سلب میشه؟!
شخصی وارد مسجد شد و دید تکبیر مى گویند.
پرسید: نماز چندم است ؟
یکى جواب داد نماز تمام شد.
آن شخص با تاسف از ته دل گفت : آه !
مردى ازآن جمع برخواست و گفت حاضرم تمامى نمازهایم رابا آن آه تو عوض کنم.
شخص وسوسه شده آن معامله را قبول کرد.اماافسوس...
آن یکى از جمع گفت این آه را تو به من ده و آن نماز من تو را
گفت دادم آه و پذیرفتم نماز او سِتُد آن آه را با صد نیاز
شب به خواب اندر بگفتش هاتفى که خریدى آب حیوان و شفى
(مثنوى ،ص502)
دردنیای امروزتنها مشکلى که علم وصنعت نتوانسته آن را حل کند ، مشکل آرامش روحى است . هر روز آمار بیمارى هاى روانى ، و مصرف قرص اعصاب زیاد مى شود. هیچ چیز به انسان آرامش نمى دهد جز یاد خدا و ایمان و اُنس و عشق و توکّل به او.
آرى نماز یاد خداست و فقط با یاد خدا دل ها آرامش مى یابد.
افرادى را مى شناسیم که داراى قدرت ، مال و علم هستند، امّا آرامش لازم را ندارند. در مقابل ، افرادى تهیدست هستند که به خاطر ایمان به سرچشمه هستى داراى قلبى آرامند، دید و بینش و اعتقاد خاصّى دارند که حوادث تلخ و شیرین را مى پذیرند و براى آنها تحلیل منطقى دارند.
آرى با یاد خداوند دل ها آرام مى گیرد و بهترین یاد خدا همان نماز است ، کمبود امروز بشر علم و تخصصّ نیست ، بلکه دل آرام است . نه فرعون ها و ابرقدرت ها دل آرام دارند، نه قارون ها، و نه ابولهب ها، و نه منافقان چند چهره .
تنها رهبرى را که ما در زمان خودمان داراى دل آرام دیدیم ، حضرت امام خمینى قدّس سرّه بود که روز 12 بهمن 57 وقتى در هواپیما نشست تا به ایران بیاید، خبرنگار از او پرسید چه احساسى دارید؟ فرمود: هیچ .
با اینکه هنوز نظام شاهنشاهى سرِ پا بود و احتمال سرنگونى هواپیما داده مى شد.
در وصیّت نامه خود نیز نوشت من با قلبى آرام به سوى خدا مى روم . این دل آرام از زور و پول و مقام نیست ، از پیوند با خداست که بهترین نوع آن نماز است .
منبع: یکصد و چهارده نکته در باره نماز،محسن قرائتى