نماز
من که بر گلزار جانها میدهم عطر خدائی ازچه روقومی زغفلت میکنند ازمن جدائی
تحفه ی معبود و محبوب القلوب عا بدانم لیک بودم مورد بی مهری و بی اعتنائی
آن شکسته پنج رکنم این نهاده زیر پایم آن شده بیگانه با من، درکمال آشنائی
آن یکی خواب و خورخودرا مقدم داندازمن روی گرداندخدا از هر که رو گرداند از من
من نمازم بهترین مهر قبولی های طاعت روز محشرمیکنم ازدوستان خودشفاعت
ای خوشا آنانکه میخوانند در آغاز وقتم خوب ترآن کو مرا بر پای دارد با جماعت
هر که آبادم کندگویم دعایش لحظه لحظه هرکه ویرانم کندنفرین بر اوساعت به ساعت
نخل میثم ج1
