خداوند دو فرشته را مامور کرد تا شهری را زیرورو کنند.چون به آنجا رسیدند،مردی را دیدند که خدا رامی خواند و تضرع می کند.یکی از آن دو فرشته به دیگری گفت:این دعا کننده را نمی بینی؟ گفت:چرا؛ ولی امر
خداست باید اجرا شود. اولی گفت:نه،از خدا سوال کنم و ازحق مسئلت کرد که در این شهر بنده ای تو را می خواند و تضرع می کند،آیا عذاب را نازل کنیم ؟فرمود:امری که دادم انجام دهید،آن مرد هیچ گاه برای امر من رنگش تغییر نکرده و از کارهای ناشایست مردم خشمگین نشده است!
                                                                                        منبع :جامع السعادات،2/231
عزیزان این سرنوشت کسی است که ببیند حقی پایمال می شود. ویا درجایی به دستورات الهی بی مهری می شود،وهیچ گونه اعتراضی در مقابل پایمال شدن قوانین الهی از طرف او صورت نمی گیرد؛ ودر مواجهه با چنین اعمالی حتی در دل خود کمترین نا رضایتی  بروز نمی دهد. و بدترین راه را انتخاب می کند وآن سکوت است.
کی می خواهیم به خود بیاییم و خود را از جامعه، تافته ی جدا بافته ندانیم؛ که هر چه بلا برسرمان می آید از  عملکرد خودمان است!؟